Het verhaal van Lutgart, vrijwillige huiswerkbegeleidster bij Jeugdzorg Emmaüs Antwerpen
In 2014 ging Lutgart Claessen met pensioen na een rijk gevulde carrière in diverse functies in het onderwijs.
Vanuit haar overtuiging en passie om met jongeren en pubers te blijven werken, wilde ze graag de tijd die na haar pensioen vrijkwam, nuttig besteden. Van thuis had ze ook altijd meegekregen dat het je ‘morele’ plicht is – ook al klinkt dat wat zwaar – om iets terug te doen voor mensen in de maatschappij die het een stuk minder goed hebben.
En zo kwam ze bij Jeugdzorg Emmaüs Antwerpen terecht, via een vacature op de website vrijwilligerswerk.be.
Toen zochten we een gedreven persoon die één van onze jongeren huiswerkbegeleiding kon geven… En nu na al die jaren, blijft Lutgart nog steeds gepassioneerd opdrachten voor huiswerkbegeleiding uitvoeren. Zelfs in de moeilijke omstandigheden waarin we momenteel uitgedaagd worden, begeleidt ze sinds twee jaar wekelijks een meisje van 14 jaar.
Iedere woensdagnamiddag gaat Lutgart naar het gezin thuis om de jongere te helpen met haar schooltaken. Als ik Lutgart vroeg, wat ze betekent voor deze jongere, kwam onmiddellijk het woord ‘houvast’. Lutgart is de houvast voor de studies van dit meisje, die heel graag wetenschappen wil blijven volgen. "De beperkte kennis van de Nederlandse taal is voor het meisje een struikelblok. Ze moet voor de gekozen studierichting ontzettend hard werken maar haar motivatie is onuitputtelijk", vertelt Lutgart.
De grootste uitdaging bij het uitvoeren van deze opdracht is volgens Lutgart: "Grenzen bewaken en er altijd over waken dat het belang van de jongere voorop blijft staan. Aangezien je als vrijwilliger heel dicht in en bij het gezin komt, ga je ook deel uitmaken van het netwerk van het gezin. Het is soms een dunne lijn om dicht bij de opdracht te blijven. Lutgart voelt soms echt het appél van de mama om ook haar te ondersteunen bij vragen of problemen,… "
"Jezelf hier bewust van zijn, flexibel blijven en toch duidelijk aflijnen, dat zijn de grootste succesfactoren om haar grenzen te bewaken", zegt Lutgart. Ook de goede samenwerking met onze begeleiders is een heel grote troef. De bereikbaarheid en open communicatie met de contextbegeleidster van het gezin ervaart Lutgart als een gigantische steun.
Wat Lutgart zou meegeven aan nieuwe potentiële vrijwilligers? "Het is een opdracht waar ik veel voldoening uithaal en ook erkenning voor krijg. Het samenwerken met de begeleiders verloopt heel goed, ze luisteren ook naar mijn verhaal. Zo voel je ook dat je er niet alleen voor staat. We worden als vrijwilligers ook via de nieuwsbrief op de hoogte gehouden van het reilen en zeilen binnen de organisatie en dat zorgt voor betrokkenheid."
Lutgart heeft nog een aantal suggesties voor de toekomst: "Hopelijk kunnen we binnenkort terug met z’n allen samenkomen voor de nieuwjaarsreceptie of andere feesten. Het zou heel fijn zijn om op regelmatige tijdstippen de andere vrijwilligers te ontmoeten, zodat we samen ervaringen kunnen delen."
Lutgart is jarig op 17 december, via deze weg nog een heel fijne verjaardag en bedankt voor je groot engagement en de tijd die je nam voor dit gesprek!